«بسم الله الرحمن الرحیم»
أرسَلَهُ عَلى حِینِ فَترَةٍ مِنَ الرُّسُلِ و طُولِ هَجعَةٍ مِنَ
الاُمَمِ و اعتِزامٍ مِنَ الفِتَنِ وَانتِشارٍ مِنَ الاُمُورِ و تَلَظٍّ مِنَ
الحُرُوبِ و الدُّنیا کاسِفَةُ النُّورِ ، ظاهِرَةُ الغُرورِ عَلى حِینِ اصفِرارٍ
مِن وَرَقِها و إیاسٍ مِن ثَمَرِها ؛
خداوند او را در زمانى فرستاد که روزگارى بود پیامبرى برانگیخته
نشده بود و مردم در خوابى طولانى به سر مىبردند و فتنه ها بالا گرفته و کارها
پریشان شده بود و آتش جنگ ها شعله مى کشید و دنیا بى فروغ و پر از مکر و فریب
گشته، برگهاى درخت زندگى به زردى گراییده و از به بار نشستن آن قطع امید شده بود.
«امام علی(ع)، نهج البلاغه، خطبه 89»
خداوند متعال در آن زمان که جهان در تسلط دو
امپراتور بزرگ غرب و شرق بود، در منطقهای که در مناسبات هیچکدام از آن دو قرار
نداشت پیامبری را مبعوث نمود که آموزههایش جهان را فرا گرفت و دین حضرتش جهانشمول
شد. آنچه پیام جهانی اسلام است و به ما تأکید فراوان دارد رعایت حقوق دیگران و
مراعات آن چیزی است که مانع از بروز بداخلاقی در میان جوامع بشری خواهد شد.
همزیستی همراه با رعایت اصول اخلاقی و تأمین منافع مادی و معنوی بزرگترین رویکرد
مفاهیم غنی اسلام است و ما نیز موظف بر آن هستیم تا با رعایت این موارد جامعهای
اخلاق محور را ایجاد نماییم. جامعهای که در آن افراد نسبت به یکدیگر بیتفاوت
نیستند و آرمانهای جمعی جایگزین آرمانها و منافع فردی میشود.
اینجانب بر خود فرض میدانم مبعث پیامبر
گرامی اسلام حضرت محمد مصطفی(ص) را خدمت همه جهانیان تبریک و تهنیت عرض نموده و از
خداوند منان توفیق عمل نمودن به آموزههای حضرتش را برای همه عزیزان مسئلت نمایم.
محمد ملکشاهی